ดวงใจนํ้าหนึ่ง

         จากสาวน้อยที่เคยเชื่อมั่นในความรัก

วาดฝันถึงการสร้างครอบครัวที่อบอุ่น

แม้ว่าทุกอย่างจะไม่เป็นไปดังหวัง

แต่เธอก็ขอบคุณพรหมลิขิต

ที่ดลบันดาลให้ที่เธอได้มีโอกาสพบเขาคนนั้น

         “ทุกอย่างจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมแค่คุณเลือกฉัน” เสียงหวานที่แฝงไปด้วยความขื่นขม ดังไล่หลังชายหนุ่มผู้ที่กำลังจะเดินจากไป มันทำให้เขาหยุดชะงัก แต่ก็คงไม่สามารถจะหยุดยั้งสิ่งที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้ได้

“ผมขอโทษนํ้าหนึ่ง แต่ผมเลือกคุณไม่ได้” เสียงของเขาแผ่วเบา แต่ก็มีพลังพอที่จะทิ่มแทงหัวใจของผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนอยู่ตรงนั้น

“ทำไมล่ะ?” เสียงนั้นเต็มไปด้วยความน้อยใจอันท่วมท้น “หรือเพราะว่าแม่ของคุณ เพราะแม่ของคุณงั้นหรอ?”

“เป็นความผิดผมเอง”

“ถ้าคุณก้าวออกไปจากบ้านตอนนี้ ฉันกับลูกก็จะก้าวออกไปจากชีวิตคุณตลอดกาลเช่นกัน” 

“ผมขอโทษ” สิ้นเสียงนั้น ประตูบ้านก็ถูกปิดลง เขาเดินออกไป โดยไม่แม้จะกลับหันมามองเธอกับลูกสักครั้ง พอแล้ว เธอยอมแพ้กับทุกอย่างๆ ที่เกิดขึ้นแล้ว หลังจากนี้จะเป็นอย่างไร เธอขอเลือกที่จะกำหนดมันด้วยตัวเองแล้วกัน

“ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะคะ คุณยุทธพงศ์” เสียงนั้นดังพอที่ลูกสาวตัวน้อยของนํ้าหนึ่งจะได้ยิน แต่คงดังไปไม่ถึงบุคคลที่เธอคิดถึง คนที่ทิ้งเธอกับลูกไปอย่างเลือดเย็น